Mér fins það ótrúlegt hvað þjóðin er fjljót að taka menn af lífi í netheiminum.

Mér verður hugsað um Helga Rsfn og hundinn Lúkas, þar komu fram vitni að því að hann hefði sparkað hund til bana í íþróttartösku og bloggsamfélagið tryltist gjörsamlega honum var hótað allir rökkuðu hann niður eiðilögðu mannorð hans þó svo að hið sanna hafi komið í ljós að lúkas væri á lífi,

hann situr eftir með þennan stimpil til æfiloka Dýraníðingur.

Nýjasta dæmið er verktaka maðurinn ógurlegi Kolbeinn Vopni Sigurðsson sem tröllríður verktaka starfsemini með þjófnuðum á höttum og steinum stendur ekki við neitt lætur sig hverfa er siðblindur( bloggverji segir það) klárar eingin verk.

Ég hef verið að skoða þetta mál á netinu ég hef keyrt upp í Hverafold og Tunguveg og skoðað verk hans ég gerðist svo gróf að Hringja í hann og spyrja hann út í þessi mál og svar hans var á þessa leið.

Með Hverafold hefði ég átt að klára og láta Lögfræðing innheimta þann pening sem Friðrik neitar að borga ég átti að klára verkið þann 20/8 ´get það ekki vegna þess að ég varð að borga starfsmönnum út laun sín sem þeir áttu inni og redda þeim annarri vinnu, Tunguvegur Edda er ein heiðarlegasta kona sem ég hef kynnst ef hún segist ætla að borga þá borgar hún ef hún segist ætla að gera eitthvað þá stenst það en vandamálið er bara hennar framkoma í garð míns og starfsmanna minna ef hún hefði verið kurteisari þá hefði þetta ekki farið svona starfsmenn neituðu að vinna á tunguvegi og reyndi ég að rifta samningi við hana en hún hótaði að ef ég stæði ekki við samning færi hún í blöðin og myndi gera út um mannorð mitt.

þegar ég skrifaði niður eftir kolbeini þá rann mér kalt vatn milli skins og hörunds þetta blogg og blaðamennska minna mig á nornaveiðar og spánskuréttin ég er hlutlaus í þessu máli en finnst rétt að fólk ætti að kynna sér viðfangsefni áður en að það fer að taka viðkomandi af lífi mér finnst þetta niðurlægjandi um tal um hann bera vott um siðferðisþrek viðkomandi að geta ekki fjallað um sín skrif af hlutleysi það er eitthvað sem við netverjar ættum að skoða soldið hjá sjálfum okkur